نسل اسير وطنم

ای نسل اسير وطنم

تو ميدانی كه من هرگز به خود نيانديشيده ام، تو ميدانی و همه ميدانند كه من حياتم، هوايم، همه خواستنهايم، به خاطر تو و سرنوشت تو و آزادی تو بوده است، تو می دانی و همه می دانند كه هرگز به خاطر سود خود گامی بر نداشته ام، از ترس خلافت تشيع ام را از ياد نبرده ام. تو می دانی و همه می دانند كه نه ترسويم نه سودجو، تو می دانی و همه می دانند كه من سراپايم مملو از عشق به تو آزادی تو و سلامت تو بوده است و هست و خواهد بود، تو می دانی و همه می‌دانند كه دلم غرق دوست داشتن تو ايمان داشتن به تو است. تو می دانی و همه می دانند كه من خود را فدای تو كرده ام و فدای تو می كنم كه ايمان ام تويی وعشق ام تويی و اميدم تويی و معنی حياتم تويی و جز تو زندگی برايم رنگ و بويی ندارد، طعمی ندارد، تو می دانی و همه می  دانند كه زندگی از تحميل لبخندی بر لبان من، از اوردن برق اميدی در نگاه من، از برانگيختن موج شعفی در دل من عاجز است. تو می دانی و همه می دانند كه شكنجه ديدن به خاطر تو، زندان كشيدن برای تو و رنج بردن به پای تو تنها لذت بزرگ من است. از شادی تو است كه من در دل می خندم.از اميد رهايی تو ست  كه برق اميد در چشمان خسته ام می درخشد، و از خوشبختی تو است كه هوای پاك سعادت را در ريه هايم احساس می كنم.

نمی توانم خوب حرف بزنم نيروی شگفتی را كه در زير اين كلمات ساده و جمله های ضعيف و افتاده پنهان كرده ام درياب! درياب!

اينها جملاتی بود كه دكتر شريعتی برای وطن اش گفته، خيلی به دلم نشسته هميشه اين مطلب را می خوانم همان جملاتی كه من هم دلم می خواهد برای وطن خودم آرزو كنم