زندگي در خط سير ازادي و ازادگي كامل بايد خيلي دلچسب و زيبا باشد. ولي نه هيچكس تعريف مشخصي از كامل در اين زمينه دارد و نه در تعريف آزادي. هر كدام از ما در اين خط به شدت نسبي حركت ميكنيم. يك زماني همه چيزهايي كه امروز دارم برايم زندگي يك زن كاملا ازاد و مستقل تعريف ميشد، تصور ميكردم در چنين وضعيتي چقدر خوشبخت و خوشحال خواهم بود. من حتي در تصوراتم انقدر تك تاز بودم كه خود را تنها ميديدم، فكر نميكردم در آن حالت مردي كنارم باشد، يا من در كنار مردي ايستاده باشم. تعريفم از خود ايده الم زني بود كه كاملا روي پاي خود ايستاده و در مسيري كه دلخواهم است ميروم و وقتم را روي روياهايم ميگذارم. تقريبا به بسياري از چيزهايي كه فكر ميكردم رسيدم. به قيمت تجربيات سخت و تلخ و وحشتناكي كه يادشان مانند كابوس نفسم را تنگ ميكند. باز هم ميگويم بايد بازهم خيلي پيش تر از اينها به حبل الهي عشق به خود متوسل ميشدم، و در همه آن حوادثي كه نقش قرباني را بازي كردم، خودخواهانه يا خودخواهانه تر خودم را بر ميداشتم و ميدان را رها ميكردم براي انها كه عشق به جنك داشتند. امروز ولي احساس كردم چقدر از آزادي ام لذت ميبرم و روحم آرام است، من سالهاست كه چيزهايي را نشانه گرفته ام و به عقايدي تكيه كرده ام كه بسياري حتي انها را درك نكرده اند و اگر هم فهميده اند توان و جرات تغيير را نداشته اند، امروز فهميدم كه زندگي به روش خود چقدر زيبا بوده و من در اين زيبايي چنان محضوض ام كه نميبينمش.

آزادي چيزي نيست كه كسي بتواند از آن بگذرد و با نداشتن اش كنار بيايد، و مهمتر از ازادي ازادگي است در كردار. خودبخود به عقايد ديگران احترام دارم و جانب مقابلم را براي عقايد و باورها و گذشته اش قضاوت نميكنم. اين را هم امروز فهميدم كه چه لذتي در اين ديدگاه است، وقتي با كسي بحث كردم كه حتي از اينكه چرا مردم مثل او فكر نميكنند ناراحت بود فهميدم كه چقدر دنياي من آرام و متعادل است. همه چالش هايي كه او داشت را من گذرانده بودم حتي خلاف مسيري كه وجدانم ميگفت رفته بودم ولي امروز آزاد و رها هستم و چقدر از اين حس لذت ميبرم. حرفهاي مرا فقط كسي ميفهمد كه براي زندگي به همان روشي كه خودش ميخواهد مبارزه كرده از دست داده و بدست اورده محدود شده مخالفت ديده اما نگذاشته فكرش محدود بشه و بزرگترين خوشي زندگيم در كهن سالي همين خواهد بود كه براي يافتن خودم دويدم!