خیلی علاقه دارم که یک روز در ذهن یک زن شاعر زندگی کنم، و بفهمم که درون آن چه میگذرد، آیا دنیای زنان شاعر به تنهایی دنیای امثال من است؟ اینطور به نظر نمیرسد. کسی که شعر میفروشد یا شعر میگوید تا مخاطب داشته باشد حسابش از کسی که شعر میگوید برای شعر جداست. و البته من به کسی فکر میکنم که شعر را برای شعر میگوید. فکر میکنم که باید سپاسگزار باشد از اینکه این توانمندی را دارد تا احساسش را در قالب کلمات با اهنگ موزون بیان کند و در کنار بیان دلتنگی هاو نگرانی هایش، دنیا را لطیف تر کرده بجای هزارها زن دیگر سخن بگوید. کاش زنان شاعر کشورم اسوده باشند، تا حرف هایم را بی پرواتر و زیباتر بنویسند.