امروز تو تویتر به وبلاگ سفیر انگلیس رسیدم درباره کشمش افغانستان نوشته بود و اینکه کشمش را به عنوان هدیه کریسمس برای خانواده اش برده و از مزه اش گفت که براش حیرت انگیز بوده.
با خودم گفتم دست دست اندرکاران درد نکنه که به کشاورزهای ما این فرصت را دادن تا کشمشی تولید کنند که اقای معاون را حیرت زده و خوشحال کنه.
اینجا تو افغانستان در کل ما از همه توانمون استفاده میکنیم تا خارجی ها از ما راضی باشند.
کشمش تولید می کنیم. انار خوشمزه صادر میکنیم فرش های دست باف زیبا … معادن را کت بسته تحویل شان میدهیم و در نهایت اگه به همه این چیزها قناعت حاصل نشد خودمان را برایشان منفجر می کنیم. :دی
از شوخی گذشته منابع زیادی از انسان های هنرمند و باهوش گرفته که فقط کافیه فرصت استارت زدن بهشان بدی تا معادن و منابع طبیعی و میوه و محصولات حیوانی … همه چی داره این بی صاحب افغانستان حیف حیف که فقط سیاستش دست چهارتا ابله افتاده.
کشوری که صاحب و اختیار نداشته باشه بیشتر ازاین ازش انتظار نمیره!!!
خبر نداشتم که تویتر هم استفاده می کنی! 🙂
دقیقن همینطوره خواهرم اما افسوس………………………….یک سری از ما هم بیزن در ضمن لینگ کردم
موفق باشی
(;
BADQOL.BLOGSPOT.COM
آیینه تصویری از تصور جوان