در نقطه نا معلومی از پاریس, قرار است که مردم دنیا جمع شوند تا برای سرنوشت و زندگی ما به عنوان افغانستانی تصمیم بگیرند. شنیده ام که چون ملاقات با مقام های دولتی به مزاج طالبان خوش نمی خورد ملل متحد هم کسی را به نمایندگی از دولت افغانستان دعوت نمی کند و دولتمردانی هم که انجا چوکی اشغال کرده اند از ادرس شخصی یا به نمایندگی از کدام حذب دعوت شده اند.
خلاصه ما یک مشت آدم های از خود بی خبریم که برای سرنوشت مان تصمیم میگیرند. و این چیزها انقدر هم برای مردم عادی شده که اصل موضوع به نظر کسی بد نمی آید .
و خداییش اینه که مردم واقعا خسته هستند از جنگ از آشوب از نا امنی و این سیاست همان هایی است که اختیار زندگی مان به دستشان هست مغلطه میکنند حکومت را در دست میگیرند. ما هم فقط فلسفه می بافیم